Powrót do domu

Powrót do "Babiego lata", jak w otwarte ramiona...

Cisza, tylko śpiew ptaków i od czasu do czasu krzyk 

bażantów. Kolejne śniadanie na tarasie, kawa i remik. 

Nasza kotka obrażona za oddelegownie  jej pod opiekę, 

powoli obwąchuje posesję i uszczęśliwia nas na nowo

załatwiając się na dworze.

Taka dodatkowa korzyść z ostatnich ciepłych dni lata. 

Pierwsze kwitnienie trzyletniej malwy zostaje brutalnie 

przerwane burzą. Ale pozostała jeszcze biała, równie  
śliczna i wraz z innymi kwiatami wdzięczy się do nas.                         

Wiele tygodni toczyłyśmy walkę z upałami i suszą. 

Do tego krety i nornice buszują dookoła, ale ponieważ

trawnik na razie ustępuje łące, to nie boli. Pomagają  

nam ptaki, całymi chmarami idąc w sukurs kretom 

i wyjadając robactwo.

sorry za te wiadomości w tle...

Rozgrabiam tylko kopce.  

Z Niemiec przywiozłam hortensje i nasiona piwonii

drzewiastych (które "zorganizowałam" w ogrodzie botanicznym). 

Podobno zakwitną za pięć lat. Oby chociaż wzeszły.

Ale byłoby fajnie... Tymczasem te nasadzenia gdzie 

popadnie, zmuszają mnie do przycinania sporych 

powierzchni trawy, jedynie nożycami. Czasami

nie mogę odgiąć pleców a dłonie w pęcherzach.

Za to oddaję się przyjemności układania coraz  

to nowych kompozycji w wazonach.                                   

ta skrzynka przyjechała do nas od przyjaciół z Norymbergii

dawno temu Mama Franza przechowywała w niej jabłka



Przed nami poważne wyzwanie.

Trzeba zrobić ścieżkę od  "furtki" do domu.Żeby uciec

z kosztami, postanawiamy ułożyć ją same z drewnianych

kręgów, podsypanych granitowym kruszywem.

Mamy kilkanaście kręgów. Resztę dokupujemy.

To różne gatunki, więc będą się różniły kolorami.

Nic nie szkodzi. Ewa kupuje włókninę, krawężniki, 

impregnat i ruszamy do boju...                          

Posadzkarz i kafelkarz wysiadają przy nas  :) Zdejmujemy

pas trawy i wybieramy ziemię pod każdy z kręgów.

Niwelujemy różnice poziomicą . Wiadra z ziemią rozwozimy

po ogrodzie likwidując zagłębienia i nierówności. 

Jeszcze okorowywanie, szlifowanie i olejowanie. I oto efekt.                                   

Coraz lepiej poznaję miejsce, do którego przeniosłam się aby 

przeżyć swoje "babie lato". To nie tylko opuszczone równinny 

pełne nawłoci i trzcin. Do tego, zagłębie sztucznej choinki 
i drobnego rzemiosła. Odkryłam coś wyjątkowego :

to tu powstają przepiękne wyroby z drewna osikowego,

a ściślej z osikowych wiórów.

Ozdoby wytwarzane z tego materiału proszą się o dotyk 

i ogrzewają serce. Dla nas, rozmiłowanych w rustykalnych

klimatach to uczta zmysłów.Te wyroby wygrywają 

z wszechogarniającą plastikową sztucznością.

polecam stronę osikowej doliny : http://www.osikowadolina.pl/sklep/ 

Na festynie pierogowym kupujemy kilka czarujących ozdóbek.                                         

Dni, wieczory w "Babim lecie" mijają spokojnie, od czasu

do czasu, przerywane spotkaniami i biesiadowaniem 

z przyjaciółmi i niespodziewanymi gośćmi.

niektórzy nas nie zastają ....

Karmimy się nastrojem pełnym dobrych chwil

i zadowolone przędziemy kolejne codzienności. 

Znajduję w Ewy rupieciarni blaszaną tarę

do prania. Dostawiam ją do kolekcji konwi na mleko,

wiader i innych naczyń w których porozmieszczałam

doniczki z kwiatami (wszystko widać na filmie).

Kupiłyśmy też potężny parasol, żeby zasłonił jak największą 

część tarasu (upały w tym roku były szczególnie dokuczliwe) .

Łazienka, niestety musi poczekać, bo nagle i niespodziewanie 

dostałam bilet na wycieczkę do Gruzji, o czym niebawem...