Kraksa

Jeszcze nie ostygła radość z odwiedzonych miejsc, jeszcze emocje z powrotu do "Babiego Lata" nie wypełniły czasu minionego. Z głowami w chmurach, marzeniach mkniemy "jedynką"...

troszkę przerażone burzami, ulewami i niemożliwym wiatrem, uderzającym w auto... 

już tylko 50 km do domu...

 i wszystko się zmieniło, godziny nabrały innego znaczenia...
padamy sobie w ramiona z płaczem... żyjemy.
Samochód skasowany.
                                                     

Jeszcze tej samej nocy dostajemy zastępczy.
                                                      

Te łzy, są solą naszego życia. Łączą najmocniej...
dla Ciebie Ewuniu...